6 gemeenschappelijke die Meertrosmethodes voor Schepen worden gebruikt
Elk schip is ontworpen met meertrosregelingen dusdanig dat de kabels en de draden van geadviseerde sterkte het kunnen helpen veilig naast een ligplaats, een drijvend platform, een boei, of een pier vastleggen. Fundamenteel moet een schip naast een pier of een ligplaats, tussen meertrosboeien, aan een meertrosboei, aan een andere schip of aak worden geplaatst, en dan snel gebruikend haar eigen ankers worden gemaakt, die lijnen, of oevers vastleggen.
Sommige zeer gemeenschappelijke methodes van meertros zijn Mediterrane meertros, Baltische meertros, Lopende meertros, Bevindende meertros, de boeien van de Spinmeertros, Single-point of de enige boeimeertros, Conventionele of multiboeimeertros, Schip - - verscheept Meertros
Terwijl Vastgelegd naast een vaste of drijvende pier of een overzeese ligplaats zijn er diverse krachten handelend op het schip zoals wind, stroom, getijde, golfactie, zwelt, het schommelen veroorzaakte wegens het overgaan van schepen, en versiering van het schip. De lente, de borst, en de krantekoppen verhinderen de beweging van het schip tegen de actie van deze krachten. Het richtingeffect hiervan te hoeven niet eenrichtings zijn. Het kan algemeen zijn of bij diverse hoeken aan het schip. De resulterende richting van deze krachten verandert vaak met verandering in richting van kust/voor de kust winden of getijdestromen, stromen upriver en benedenstromen. Aldus is een combinatie borstkabels, hoofdkabels, en de lentekabels de beste methode om zich tegen deze krachten te verzetten en het schip veilig opzij te houden.
Worden de vaak gemengde meertrossen als één of andere die terminal waargenomen op lokale voorwaarden wordt gebaseerd en de ervaringen vereisen schepen om meer lijnen te gebruiken dan zij voor worden ontworpen. Aldus wordt de methode waarin de draden samen met zachte kabels met verschillende SWL en bouw ook worden gebruikt genoemd Gemengde meertros. De vereenvoudigde resultante van deze krachten zou neigen om een schip in transversale of longitudinale richting met betrekking tot de pier te bewegen. Aldus verhinderen de de lentelijnen de longitudinale motie en de borstlijnen controleren de transversale motie.
Het heeft altijd de voorkeur gemengde meertrossen te vermijden toe te schrijven aan veranderlijke ladingen en elasticiteit van diverse soorten kabels en draden die tot verschillend spanning of gewicht op de lijnen leiden. Dit kan in bovenmatige ladingen op sommige lijnen resulteren dan anderen en uiteindelijk hen scheiden die het schip in gevaar zetten. Nochtans, om veiligheidsredenen of in een wanhopige situatie shipmasters of de loodsen kunnen tot gemengde meertrossen moeten zijn toevlucht nemen.
De schepen soms gebruiken ook het zeewaartse anker samen met meertroslijnen om het schip uit de pier te vervoeren terwijl het afdanken of terwijl snel het maken van tot het schip naast gebruik het zeewaartse anker om de controle van het tarief van zijbeweging naar de ligplaats bij te staan. Dit manoeuvre kan met of zonder de hulp van sleepboten worden uitgevoerd.
Het schip - - schipdoorgifte impliceert het vastleggen naast twee verschillende of zelfde met maat schepen voor ladingsoverdracht. Tijdens deze verrichting, of één van de schepen is bij anker of allebei zijn aan de gang. De meertrosregeling hangt van de grootte van de schepen af. Een schip of bij anker is of opgehouden en handhavend een constante rubriek genaderd door het het manoeuvreren schip schuin van benadering zo kleiner uitvoerbaar. Het gebied van benadering is gewoonlijk abaft de straal van het constante rubriekschip. Tijdens de benadering aangezien het het manoeuvreren schip dichter komt, stuurt het een cursus parallel met de rubriek of cursus van het andere schip en vermindert de horizontale afstand tussen schepen tot minder dan 100 meters. Zodra deze staat wordt bereikt gebruikt het het manoeuvreren schip motor en leidraadbewegingen en vermindert deze verdere afstand tot de stootkussens elkaar raken. De twee schepen zo nemen dan parallel contact op en de lijnen worden overgegaan respectievelijk vanaf het meertrosplan. Als gemeenschappelijke praktijk tijdens de benadering, hebben de wind en het overzees vanuit vooruit of bij zeer kleine invalshoeken aan de boog te zijn de voorkeur.
Enige boei of enige puntmeertros: De vaak grotere schepen die havens en geen terminal kunnen naderen worden buiten de havengrenzen of in beschutte die ankerplaatsen en de ladingsoverdracht aangelegd met behulp van Enig punt of enige boeimeertrossen wordt uitgevoerd. Het basisprincipe van de boei is de positie van het schip met betrekking tot de regelmatige boei te houden en tegelijkertijd toestaand schepen om aan wind en overzees te slingeren. Vaak wordt een sleepboot verstrekt bij achterdeks om het schip bij een vaste hoek en een afstand van de boei te houden. De boei wordt door het in het centrum van vier die ankers bevestigd te plaatsen aan het worden aangesloten. Het schip wordt gemaakt aan de boei met behulp van één enkele ketting of twee snel die aan boord aan de boogkurk worden beveiligd. In het algemeen, terwijl het naderbij komende Enige punt of de enige boeimeertrossen zijn een belangrijk criterium in het bepalen of om het schip of niet aan te leggen doorstaan. Het kalme overzees met laag zwellen en de windkracht onder 15kts wordt beschouwd als gunstig om een benadering te maken. De aanwezigheid van sterke getijdestroom beperkt het interval voor het aanleggen en het unberthing. De vooruitgangsbenadering moet langzaam zijn vaak minder dan terwijl tegelijkertijd het naderbij komen bij een kleinere hoek aan de boei en dan geleidelijk aan het vervoeren in de kabel van de boeiboodschapper en langzaam het trekken van het schip naar de boei gebruikend motorschoppen met korte intervallen om vooruitgang samen met meertroskrukken te controleren en te handhaven in het schip te vervoeren wanneer zij ongeveer 150-200 meters van de boei nadert. Voor het unberthing wordt de ketting vrijgegeven van de boogkurk en een korte schop op de motoren die astern slingert de boog aan stuurboord voor rechtshandige propellers waarbij gaan het schip van de boei wordt ontruimd. De hulp van de sleepboot kan ook worden vervolgd om het schip astern te trekken en het te ontruimen van de boei.
De conventionele boei of de multiboeimeertros: In deze methode, wordt de boog van het schip beveiligd gebruikend beide ankers terwijl de achtersteven aan boei rond het wordt beveiligd. In de benaderingen van het benaderings ten eerste schip het definitieve plaatst aanleggen schuin van voorwaarts van 90 graden aan haar definitieve richting van het aanleggen. Het stuurboordanker wordt dan gelaten gaat eerst bij een pre-besliste vlek terwijl het schip vooruitgang maakt. De vereiste hoeveelheid kabel wordt betaald en de astern aandrijving gesteld ook gelijktijdig in werking om het schip tegen te houden. Zodra het schip in het anker van de waterhaven wordt gelaten wordt tegengehouden gaat en zo het schip haar achtersteven langs de as plaatst die de boeien bifurcating. Voor het richten van het schip langs deze ashaven wordt de kabel en stuurboorddiekabel betaald binnen met astern aandrijving wordt gehesen. Het roer en motoren dat zorgvuldig tijdens dit manoeuvre de moet worden gebruikt om de achtersteven te verzekeren slingeren duidelijk van om het even welke boeien. Tijdens het unberthing, worden de ankerkabels gehesen binnen om het voorwaartse schip te bewegen en het gewicht wordt gevergd op windwaartse lijnen terwijl het afdanken van andere lijnen om het slingeren te verhinderen van de achtersteven in de andere boeien. Dit manoeuvre vereist vaardigheid en efficiënte exploitatie van de bemanning van het schip evenals van het meertrosmateriaal aangezien vaak het gewicht lijnen immens kan zijn.
Mediterrane meertros: Voor dit type van meertros, wordt een pre-berekende positie bepaald en gebruikend motorbewegingen genaderd. De boog wordt aanvankelijk gemaakt aan kan niet naar de ligplaats en het stuurboordanker wordt gelaten gaat in die positie. Na dit, worden de motoren astern in werking gesteld en het havenanker wordt gelaten gaat bij de aangewezen vlek. De schipdalingen astern en schommeling aan stuurboord. Aldus wordt het schip gehouden door de beide ankers aangezien het de kade nadert. De strenge lijnen worden dan overgegaan. De meertrossen worden gehouden strak door de ankerkabels te gebruiken. Plaatsen van het schip is dusdanig dat de meertros met rond vier sluitingen op elk anker wordt voltooid. Vaak wordt het getijde gebruikt om de afwijking van het schip naar de kade te controleren terwijl het plaatsen van het door te hijsen of het betalen op één van de ankers.
Lopende Meertros: Dit manoeuvre vergt vrij korte duur in vergelijking met Mediterrane meertros en biedt meer controle van het schip aan. Het stuurboordanker van het schip wordt gelaten gaat bij een positie ongeveer vier tot vijf sluitingen van de definitieve positie van de boog en rond 9 sluitingen betaalden terwijl zich het bewegen vooruit op motoren. Dan aangezien zij astern met het getijde valt wordt het havenanker gelaten gaat en het stuurboordanker wordt gehesen op vijf sluitingen. Deze methode beperkt de slingerende ruimte en vermindert de lading op de windas.
Bevindende Meertros: Dit wordt uitgeoefend tijdens zijwinden. Zoals het schip is tegenhield het havenanker is laten gaan en met het getijde rond 9 sluiting zijn paid uit. Het stuurboordanker wordt gelaten gaat en gelijktijdig gehesen havenanker. Aldus wordt het havenanker op 4 sluitingen gehouden die het vloedanker en over het algemeen stuurboord op vijf zijn aangezien het het ebanker is. Dit schip vergt langere duur en verstrekt minder controle over het schip. De lading op windas is meer in vergelijking tot het lopen vastlegt.
Door Hoge ambtenaar Abhishek Bhanawat | In Marine Navigation |
Contactpersoon: Brunhilde Lung
Tel.: +86-19963866866